فناوری جانشین تلویزیونهای کیفیت خوب کیفیت خوب , Ultra High Definition TV یا این کهتلویزیون به اختصار UHDTV ( باکیفیت فراوان بالا ) نامیده میگردد . کیفیت این فناوری چندین برابر تلویزیونهایHD است . ژاپنیها سال 2002 مثال آزمایشی این سیستم را رسما معرفی کردند . آن ها کماکان طاقت فرسا سعی مینمایند که کیفیت سیستم , نرمافزار و امکانات UHD را بهبود بخشند و از این طرز تجربه تماشای برنامههای تلویزیونی را باصرفه نمایند . انگیزه آخرین آن ها این است که تا سال 2015 میلادی بتوانند پخش آزمایشی برنامهها بوسیله امواج ماهوارهای را آغاز و تا سال 2025 میلادی هم به کار گیری از فناوریUHDTV را در ژاپن امکانپذیر نمایند .
تلویزیونهای UHDدارای کیفیت تصویری 16 برابر گونه های HDها می باشند و از امکان نمایش تصاویری با رزولوشن4320 ×7680 سود میبرند ; یعنی 32 میلیون پیکسل . این در حالی است که تلویزیونهای HD نسبتاً 2 میلیون پیکسل را نمایش میدهند . علاوه بر این بهبود شگرف در کیفیت تصویر , با به کارگیری از فناوری UHDTV کیفیت صدا هم بهبود چشمگیری پیدا می نماید . با این فناوری میتوان صدای 24 شبکه صوتی را با 24 بلندگوی گوناگون شنید که هر یک کیفیت متفاوتی دارا هستند .
راجع به انواع تلویزیونها چه میدانیم؟
فراوان بودن تعداد پیکسلها خیر صرفا کیفیت تصویر را در UHDTVها به صورت استثنایی ارتقا می دهد بلکه به نمایشگرهای زیاد بزرگی هم احتیاج دارااست . سازندگان پیشبینی مینمایند میزان نمایشگرهای UHD میان 100 تا 200 اینچ باشد . نمونههای تجاری هم که احتمال دارد برای هدف ها آموزشی , امنیتی و تبلیغاتی در ورزشگاهها , نمایشگاهها و موزهها مورد به کارگیری قرار می گیرند میان 350 تا 600 اینچ ساخت خواهند شد .
از سوی دیگر , سرعت نمایش فریمها در سیستمها و تلویزیونهای UHD برابر با p60 ( تصاعدی ) و خوب تر از تلویزیونهای HD است . با این وجود فعلا قرار است نسبت تصویر 16 به 9 مورد استعمال در تلویزیونهای HD در UHDها نیز محافظت شود . بدین ترتیب , فناوری تازه با روش پخش HDTV سازگار، سرعت نمایش فریمها در سیستمها و تلویزیونهای UHD برابر با p60 (تصاعدی) و بهتر از تلویزیونهای HD است. با این حال فعلا قرار است نسبت تصویر 16 به 9 مورد استفاده در تلویزیونهای HD در UHDها هم حفظ شود. به این ترتیب، فناوری جدید با نحوه پخش HDTV سازگار میشود.
مشخصات تلویزیونهای UHD
وضوح تصویر
وضوح تصویر با تعداد پیکسلهایی تعیین میشود که به صورت افقی و عمودی در نمایشگر تلویزیون قرار گرفتهاند. هرچه تعداد پیکسلها بیشتر باشد، تصاویر واضحتر خواهند بود.
نسبت تصویر
نسبت تصویر تناسب طول و عرض صفحهنمایش را تعریف میکند. این ویژگی در تلویزیونهای قدیمی 4 به 3 بود در حالی که در تلویزیونهای کنونی 16 به 9 است.
نرخ بازسازی تصویر
این سرعت در واقع تعداد دفعات تجدید شدن تصویر روی صفحهنمایش را نشان میدهد. حروف کوچکی که پس از اعداد معرف کیفیت تصویر نوشته میشوند، نشانگر نحوه انجام این فرآیند هستند.
تلویزیونهای سهبعدی
سهبعدی واژهای کلی برای نوعی فناوری در نمایشگرهاست که به کاربر اجازه میدهد فیلم، بازی یا هرگونه تصویر ویدئویی را به صورت بُعددار و برجسته ببیند. تلویزیونهای HD در حالت عادی فقط طول و عرض دارند اما این فناوری به آنها بُعد سوم یعنی عمق هم میدهد.
بعد سوم برای این که خودش را به ما نشان دهد مغزمان را گول میزند. میپرسید چگونه؟ اول باید ببینیم چشمها چطور میبینند. هنگامی که جسمی از ما دور است، شعاعهای نوری که از آن به دو چشم ما میرسند با هم موازی هستند. ولی وقتی همان جسم نزدیک میشود، این شعاعها دیگر موازی نیستند بلکه به صورت همگرا حرکت میکنند و چشم ما برای دیدنشان باید کمی تغییر حالت بدهد.
در مورد انواع تلویزیونها چه میدانیم؟
کنترل و ثبت این تغییرات به عهده مغز است. اطلاعات به دست آمده به مغز کمک میکنند که فاصله جسم تا چشم را تخمین بزند. به طور مثال، چشم برای دیدن یک جسم، تقعر بسیار کمی پیدا کند، مغز متوجه میشود که این جسم در فاصلهای نزدیک قرار دارد.
ایده اصلی ضبط و پخش تصویر نیز دقیقا بر همین عملکرد مغز و چشم استوار است. در تلویزیونهای سه بعدی تلاش بر آن است تصاویری ارائه شوند که برای هر چشم در محل متفاوتی قرار داشته باشند تا مغز آنها را به صورت غیرمسطح و عمقدار تشخیص دهد. اینجاست که مغزمان را فریب میدهیم!
البته مشکلی هم وجود دارد چرا که تمرکز کردن چشمها روی تصاویر متفاوت به این معنی است که میزان تقعر و نقطه فوکوس چشمهای چپ و راست با هم فرق دارند. همین امر باعث سردرد و سرگیجه میشود.
منبع: سایت زنیبل
قسمتهای
- ۹۷/۱۲/۱۸